Honden en kinderen

30-07-2020 | Puppys

Vaak worden honden genomen omdat ze leuk en plezierig zijn voor kinderen. Dit kan natuurlijk waar zijn. Kinderen en honden kunnen de beste maatjes worden. Maar ouders moeten zich wel realiseren, dat de nieuwigheid van de hond er snel vanaf gaat. Kinderen vinden het dan vaak leuker om met vriendjes buiten te spelen, dan de hond uit te laten. Daar komt bij dat kinderen en honden op een heel andere wijze communiceren wat kan zorgen voor problemen. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt natuurlijk bij de ouders.

Hoe communiceren honden

In andere blogs gaan we uitgebreid in op de communicatiesignalen van honden. Deze kunnen zich uiten in hun houding maar ook in andere dingen. Als het voor ons al lastig is om al deze communicatie te zien en te begrijpen, is het voor kinderen helemaal lastig. Juist om communicatieproblemen met kinderen te voorkomen is het belangrijk dat kinderen en honden goed begeleid worden.

Kruipende kinderen

Kruipende kinderen zijn (net als jonge hondjes) de wereld aan het ontdekken. Een hond zien ze eigenlijk niet anders dan een teddybeer. Stel je eens voor dat de hond lekker in zijn mand ligt en het kind ziet dat. Deze kruipt er naar toe en maakt zich dus klein in de ogen van de hond. De hond heeft geen zin in dat kind en gromt. Het kind vindt de hond hierdoor alleen maar leuker want er komt nog geluid uit ook. Het kind kruipt verder. De hond laat zijn tanden zien, wat voor nog meer plezier zorgt. Het kind probeert vervolgens of die oren wel helemaal vastzitten of hoever hij met zijn vingertjes in de neus van de hond kan komen. De hond bijt. Het vervelendste hierbij is dat kinderen in dit soort situaties, bijna altijd met hun gezichtje op bijthoogte zitten. De hond is hierdoor helemaal niet vals geworden. Het kind is ook geen pestkop. De ouders hadden in moeten grijpen in een situatie waarbij onbegrip de basis voor het probleem was.

Heel vaak reageert een hond eerst met stresssignalen en kan vervolgens laten weten dat hij de situatie niet prettig vindt. De belangrijkste hiervan zijn het in en uit gaan van de tong, het gapen maar ook kan de hond in eerste instantie wegkijken. In het boven beschreven geval gaat het na de stresssignalen om het laten zien van de tanden en toen daar niet op werd gereageerd met grommen. De hond geeft hiermee alleen maar aan dat het niet wil dat het kind aan hem komt. Dat hij het niet prettig vindt. Hij kan zich gewoonweg niet anders uiten.

Kinderen vanaf ca. 12 jaar

Betrek kinderen in de opvoeding. Laat ook hen, onder het toezicht van de ouders, de oefeningen doen.
Zo leert de hond dat kinderen kunnen samenwerken met de hond en zij samen veel plezier kunnen hebben. Als de hond er een keer geen zin in heeft, laat dit dan. Zet niet door maar geef aan het kind aan dat hij moet stoppen. Op een ander moment kan het wel weer gebeuren dat de hond er zin in heeft.

Kinderen jonger dan 12 jaar

Bij kinderen jonger dan 12 jaar ligt het wat gevoeliger. Dat ligt vaak niet aan de hond maar aan wat een kind kan begrijpen van hoe het allemaal werkt met honden. Kinderen op die leeftijd kopiëren vaak gedrag van hun ouders of van hun onderwijzer. Dat hoeft niet altijd goed aan te sluiten bij de belevingswereld van de hond. Er kan hierdoor miscommunicatie ontstaan waar in een aantal gevallen de hond en het kind de dupe van worden. Zorg daarom altijd voor begeleiding als zij samen zijn. En wat misschien nog het belangrijkst is: dwing niets af bij de hond, als hij iets niet wil zal hij dat laten weten en respecteer dat.

Gewillig oor

Is de hond goed opgevoed en zijn de kinderen op de juiste manier betrokken in die opvoeding dan kunnen honden en kinderen inderdaad de beste maatjes worden. Het is verschrikkelijk leuk om te zien hoe ze dan samen kunnen spelen. Balletjes weggooien, verstoppertje spelen, knuffelen en ravotten horen allemaal tot de mogelijkheden. En als de kinderen in de puberteit zijn, heeft een hond altijd een gewillig oor.

Uitgebreide puppycursus in je eigen woonkamer?

Begin nu

Opmerkingen en vragen:

Log in om een reactie te plaatsen